Toplar mıydık şekerleri, koklar mıydık şakayıkları?
Bayramlıklarımızı giyip, yürür müydük yolları?
Harçlıklarımızı toplayıp, alır mıydık oyuncakları?
Eskisi gibi olsaydı ailemiz, özler miydik bayramları?
Öptüğümüz eli özler miydik, ziyarete giderken mezarlıklara.
Kurulan sofralara sitem eder miydik, yenir miydi renkli macunlar?
Geçer mi bütün yaralar, kapanır mı açılan yarıklar?
Şimdi kopan çiçekleri yeşertip, sulama vakti.
Ağzımızdan çıkan zehri değil, sunmak gül şerbeti.
Anlaşmalı kırık kalpler, kurulmalı empati.
Barışmalı bütün gözler, bağlarda olmasın kesinti.
Sevgidir büyüten kalpleri, eller kalmasın busesiz.
Çalsın herkesin kapısı, olmasın kimse kapısız.
İyileşsin kalpler, olmasın kimse şifasız.
Tutunup kenetlenmeli haklı haksız, eller kalmasın dalsız.
Keşke kalmasa hiçbir çocuk anasız, babasız.
Temiz bayramlıkları olsun, kalmasalar camsız.
Buluttan şekerlemeleri olsun, pembe katıksız.
Olmasınlar mutsuz ve suratsız, kalmasınlar hırkasız.
Aleyna ÇELİK
