Deriyi yakan güneşli bir sabah, masmavi gökyüzü, yemyeşil bir ova, gökyüzünde ipi kopmuş rengarenk bir uçurtma…
Özgürlüğe aşık, umutlu, hayalperest bir o kadar da asi.
Bir sağa bir sola dans ederken gökyüzünde
Gülümsüyor tüm dünyaya,
Hayallerini taşıyor gövdesinde, acısını, hüznünü, kızgınlığını
Bazen bir rüzgar çarpıyor sendeliyor,
Bazen bir ağaca takılacak gibi oluyor,
Gökyüzünü terk ediyor bazen,
Duymak istemiyor kuşların cıvıltısını,
Ama tüm bunları arkasında bırakmayı da biliyor
Hissettiği tüm güzel duygular için yeniden doğrultuyor gövdesini.
Devam ediyor yaşamaya, öğrenmeye, sevmeye, inat etmeye
Biliyor ki yaşam onun için, hava, su, toprak
Onun için…
Vazgeçtiği gün biliyor ki anlamı kalmayacak tüm bu yaşananların
Gözlerini kapatacak bir gün ve o sihirli cümleye bir öpücük konduracak herkesin yaptığı gibi;
“Ahh gençliğim ne de güzel gülümsüyorsun bana uzaklardan, ne çok sevdin, ne çok kırıldın, ne güzel de kalktın her düştüğünde
Önce gözyaşlarından öpüyorum seni daha güçlü kıldığı için sonra da yanacıklarından.”
Sude BATTIR
Yazının Şarkısı; Teoman – 17🎵