Sevgi…
Bir çırpıda söylenen ama her bir detayında dünya anlamlar barından sevgi.. Nedir bu sevgi ?
Sevgi kelimesinin anlamından daha önemlisi bize çağrıştırdıklarıdır. Bazılarımız için annesinin başını okşaması bazılarımız için bir köpeğin onu sevmesi ya da küçük çocuğun gözlerindeki ışıltıdır. Kısaca herkes için farklı anlam ifade etse de sevgi insanlık tarihinden bu yana ihtiyaç duyduğumuz temel bir duygudur.
Peki neden sevmeye ya da sevilmeye ihtiyaç duyarız? Sevgisizlik içimizde neden bu denli boşluk hissi oluşturur ?
Sevgi duygusu aslında bizim benliğimizi oluşturan en temeldeki duygudur. Hiç sevilmeyen insanın nasıl hırçınlaştığını o sevgiye ilgiye muhtaç olduğunu göstermesi en küçük örnektir.
Sevginin bu kadar önemli olmasında ki sebep daha doğar doğmaz anne kucağında ilgi şefkatle karşılanmamızdır belki de ya da sevgi duygusunu tadınca nefret, kin ve kıskançlık duyguları gibi bizi yıpratmamasıdır.
Sevgi bahsettiğim gibi herkeste aynı anlamı taşımaz ama aynı hisleri taşıyabilir. Bu sevginin çeşitliliğini gösterir.
Sevginin de türleri vardır. Birisi karısını çok sever birisi annesini biri köpeğini ama literatürde bu kelimenin kavramını karşılar.
Sevmek kelimesi insanlık için büyük bir hazinedir. Seven de sevilen de güzelleşir, ilgi ve şefkat duygusu sevgi kelimesinin hemen yanında yer alan kelimelerdir. Bu iki kelime sevgiyi pekiştirir ayrılmaz bir bütün yapar.
Şüphesiz ki sevilme ihtiyacı diğer temel ihtiyaçlarımız gibidir. Yemek yeme, uyumak ve su içmek gibi, bunlar olmadan hayatımıza devam edemezken sevgi olmadan da hayata devam edemeyiz. İnsan hayatını motive eden ve en iyi hissettiren bir duygudur sevilmek duygusu. Kim istemez ki ilgiyi? Sevgi’yi ? Tabi sevgi duygusunun bize kazandırdıkları bu kadar da değildir seven ya da sevilen insanlar hayata dünyaya karşı daha anlayışlı, daha pozitif, ılımlı bakarlar kısacası iyi bir insan olurlar ya da olmaya çalışırlar bu tüm dünya için olumlu iyi bir şeydir. Çünkü kötü diye tanımladığımız insanlar genel anlamda sevgisiz büyümüş ya da sevgiyi tam alamamış insanlardır. Sevgi yanında huzuru da getirir. Ve huzurun geldiği yerde mutsuzluk kavramıyla yer değiştirir. Aslında zaman zaman bir ihtiyaç olduğunu unuttuğumuz ve çokta önemli görmediğimiz sevgi beraberinde getirdikleriyle yaşam kalitemizi artıran en temel duygularımızdır. Sevgisizlik hırçınlaştırır, kıskançlık duygusunu aşılar ve hemen yanında beliren kin duygusunu yaşamımıza katar. Hayatlarında hep olumsuzluklar meydana gelir çünkü her insan gibi sevgiye muhtaç kalmış bunun sonucunda kinlenmiş insanlar o duygunun boşluğunu doldurmak için kendini bastırır ve bir anda değişen duygularını kontrol edemez hep bir kavgacı, kinci bir kimliğe bürünür.
Dünyada ki bütün insanlığı birleştirebilen mükemmel özelliği vardır sevginin. Dünyanın diğer ucundan arkadaş edinmek ve onu sevmek onun hayatında bir parça olmak gibi büyüleyici bir duygudur.
Sevgi ötekileştirmez .Sevgi iyileştirir .Sevgi merhamet duygusunu da aşılar bize çünkü sevgi öyle şartlarla gelmez koşulsuz şartsız gelir ve sevilmek insanı güzelleştirir.
Günün sonunda sevildiğini bilmek, hissetmek mutlu uyumamıza hayata mutlu, huzurlu devam etmemizi sağlar.
Sevgi kelimelerin içinde en özeli en anlamlısıdır. Sevgi hissettirir kendisini belki de bir insana verilecek en kötü cezadır sevgisizlik. İnsan her duyguya alışır ama sevgisizliğe alışamaz. Dünyayı daha iyi bir haline getirmek istiyorsak sevgiyi de yaygınlaştırmamız gerekir. Sevgi sadece bir kelime değil tüm hayatımıza yön veren bir duygudur
KAYNAKÇA;
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/273540 https://blog.milliyet.com.tr/sevmek-ihtiyac-mi-/Blog/?BlogNo=231945 https://tr.wikipedia.org/wiki/A%C5%9Fk
AYŞE NUR ÖZDEMİR