Hayat herkese farklı yollar, farklı sınavlar ile geliyor. Büyüdükçe anlıyor insan. Aynı ailede doğup
büyüsek bile farklı yollardan farklı zorluklarda veriyoruz sınavımızı.
Herkesten uzaklaşıp gitmekte bir tercih, her şeyi kabullenip olanlara razı gelmekte.. Galiba olay
tamamen cesaret edebilmekte. Adım atabildiğimiz ölçüde özgürüz. Kanat çırpışlarımız bile uçmak
istediğimiz kadar…
Nedir gerçek yaşam?
Mutlulukla yaşam arasında ki bağdan ibaret değil mi her şey?
Attığınız adımdaki siz, hem istediğiniz yaşama bir adımdır hem de mutlu olabilmektir. Başarılı
olamasanız bile “en azından çaba gösterdim” diyebilmektir.
Kendim için yaptım diyebiliyorsanız eğer, bazı yolları aşmış bazı insanlardan uzaklaşmış , kendinize
gereken değeri vermişsiniz demektir. “Ne mutlu ki” size kendiniz için bi hayatı inşa etmeye
başlamışsınız. Temelleri sağlam, başınız dimdik… ( olması gerektiği gibi..)
Hayatı bıraktığınız yerden elinize alma fırsatını kaçırmayın.. Geçtiğiniz yolların yönünü değiştirmekte
sizin elinizde, yönler görmezden gelmekte.. Karar sizin.
Bana öyle geliyor ki; kabullenişlerimizdir bizi geriye mahkum bırakan, ayağımıza kelepçeyi takan..
Aslında bir adımla zincirlerimizi kırabilecek kadar güçlüyüz. Sadece kabullenmek kolay geliyor .. Zaten
kolay olanı değil zora adım atabilmek değil miydi mesele ? Hangi yaşımız sancısız ki? Durmadığınız
sürece ne kadar yavaş gittiğinizin bir önemi yok..
Unutmayın ki zor sınavlar, güçlü insanlar yetiştirir. Mesele her ne kadar güçlü olmak olmasa da ..
Her sınav, her yol siz için yeni bir ışık demektir aslında. Baharınıza bir yol bulun.. Baş rolünde siz olan…
Baharınız ışıklı yollardan geçsin.. Daima dimdik..
Hayatın için ufak bir kesit .. 🙂
Büşra HELVACI
