Hızlı büyüyoruz. Her şey bir anda değişebiliyor ve bunu algılamamız zaman alıyor. ( belkide )
Her şeyin güzel olduğu hayat bir süre sonra bize sancılı gelmeye başlıyor.
Küçüklüğümüzde her şey sorunsuzdu. Düşünmemiz gerekmiyordu belki de çoğu zaman. Ailelerimizin doğrusu bizlerin doğrusuydu. Vakit geçtikçe kendi fikirlerimizi etrafında büyümeye başladık.
Dallandık, dallarımız dikenlendi.. Bazen kendi dallarımızı kendimiz kırmak istedik, bazen de dallarımızı kırmak istediler. Dallarımızı kırdırmayacak kadar büyüdüğümüzde dikenlerimizi göstermeye başladık. Ben ve fikirlerim dimdik burda deme şeklimizdi.
Kendi dikenlerinizi kendiniz kabullendiğinizde büyümüşsünüz demektir.
Büyümek başkalarının fikirleri, davranışları karşısında kendi düşüncelerinizle hareket edebilmektir. ( Şuurunuzu kaybetmedikçe ..)
Kendinin farkında olabilmekte büyümektir . Doğrunu yanlışını görebiliyorsan bir şeyleri değiştirmek için umut var demektir. Bazen baktığınız yönü, bazen de pencerenizi değiştirmeniz gerekir.
Doğrularımızın arkasında durduğumuz kadar , bize gösterilen yanlışları da kabullenmemiz gerekir. Bunu başardığımız ölçüde büyüyoruz. Çünkü bazen de kabullenmektir büyüyebilmek ..
Hayatın sizi ne zaman büyütebileceğini bilemezsiniz..
Bazen bir günde yıllarını devirebilir insan . Büyümek biraz da acılıdır. Elbet düşeceğiz . Düştüğümüz zaman kalkabilmeyi de öğrenmektir.
Dilerdim ki hep küçük seksek oynamak için sıra bekleyen o küçük kız olarak kalabileyim. Ama hayat seksek oynarken yerden aldığınız o küçük taşı elinizde sımsıkı tutup ikili ilişkilerinizde sabır olarak size geri döndürmesiymiş. Büyüdükçe öğrendim (:
( Bazen o taşı fırlatmak da istiyorsunuz tabii (: )
Dallarınızın sağlam büyümesi dileği ile ..
Büşra HELVACI